تورم کنونی مشابه سایر دوره‌های تاریخ است، اما با تفاوت‌های مهم

زنجیره های تامین حیاتی خفه شده اند. تقاضا در حال رشد است. قیمت‌ها در حال افزایش هستند و همه از تورم می‌ترسند و به این فکر می‌کنند که این تورم چقدر ادامه خواهد داشت.

[1945глие?1916г?1974г?

Отговорът, разбира се, е всичко по-горе и можете да хвърлите 2021 и там.

Инфлацията не е нещо ново за САЩ, тъй като нацията е претърпяла седем подобни епизода на трайни скокове на цените след Втората световна война, включително сегашното, което е най-силното от 30 години. Излизането от пандемичния шок беше трудно упражнение за най-голямата икономика в света, и инфлацията е болезнен страничен ефект.

Но опитът да се намери исторически паралел – и следователно може би изход – не е лесен. На практика всеки цикъл има поне някои прилики с други, но всеки е уникален по свой собствен начин.

Най-често срещаното сравнение в наши дни е стагфлацията – нисък растеж, високи цени – среда от 70-те и началото на 80-те. И макар че вероятно има поне някаква валидност в това, реалността е по-сложна.

“По отношение на това колко широко разпространена е инфлацията, тя засяга почти всичко. Тя е широко разпространена или повече от това, което видяхме през 70-те години на миналия век”, каза Питър Буквар, главен инвестиционен директор в Bleakley Advisory Group. “Въпросът е колко дълго остава повишено и кога се отдръпва и с каква скорост се утаява?”

Повечето политици в САЩ отхвърлят връзката от 70-те години на миналия век.

Лидери като председателя на Федералния резерв Джером Пауъл, министъра на финансите Джанет Йелън и служители на администрацията на Байдън разглеждат инфлацията като временна и почти изцяло движена от фактори, уникални за пандемията. След като тези фактори отшумят, те виждат инфлацията да се понижава, в крайна сметка да достигне нивото от 2%, което Фед смята за емблематично за здрава и растяща икономика.

Някои икономисти от Белия дом твърдят, че сегашният период не изглежда като ерата на стагфлация, а по-скоро като климата непосредствено след Втората световна война, когато контролът на цените, проблемите с доставките и извънредното търсене подхранват двуцифрено увеличение на инфлацията, което не намалява до края на 1940-те години.

تیمی از اقتصاددانان کاخ سفید در سندی در جولای 2021 نوشتند: «کمبود امروز کالاهای بادوام مشابه است – بحران ملی باعث ایجاد اختلال در فرآیندهای تولید عادی شده است.» بسته یا کاهش یافت تا از آلودگی کووید جلوگیری شود.

در این سند آمده است: هنگامی که اختلالات زنجیره تامین برطرف شد – و نشانه هایی وجود دارد که حداقل بنادر بزرگ در روزهای اخیر کمتر شلوغ شده اند – “با آنلاین شدن کامل زنجیره های تامین و افزایش تقاضا، تورم ممکن است به سرعت کاهش یابد.”

این ایده که تورم “انتقالی” است – اصطلاحی فرسوده که از مد افتاده است – در اصرار مقامات مالی و پولی که سیاست خیلی آسان مقصر افزایش تورم نیست، محور است.

با این حال، سیاست آسان در قلب بسیاری از چرخه‌های قبلی بوده است و تلاش‌ها برای مقصر دانستن همه‌چیز برای همه‌گیری با مصرف‌کنندگانی که اعتمادشان به پایین‌ترین سطح خود در دهه‌های اخیر کاهش یافته است، و در وال استریت، جایی که سرمایه‌گذاران عصبانی هستند، به خوبی پیش نرفت. تورم تا کی ادامه خواهد داشت

این که آیا تورم موقتی است، در واقع، شاید بزرگترین بحثی است که این روزها در محافل سرمایه گذاری در جریان است.

جیم پاولسن، استراتژیست ارشد سرمایه گذاری در گروه Leuthold، گفت: “مناظره همیشه سیاه و سفید است. واقعیت این است که احتمالاً در وسط است.”

در واقع، پالسن تورم را در طول یک قرن گذشته مطالعه کرد و دریافت که در حالی که دوره های زیادی وجود داشته که در آن ها مشکل ساز شده است، تنها دو دوره وجود دارد که در آن ثابت شده است: پس از جنگ جهانی اول و در دهه 1970. آنها – اوایل دهه 80

او تا حد زیادی در اردویی است که این چرخه نیز طی خواهد شد، زیرا تا حد زیادی به دلیل مشکلات زنجیره تامین که در نهایت حل خواهد شد، تقویت شده است.

با این حال، او از اشتباه کردن می ترسد.

پولسن گفت: «آن‌طور که در ابتدا فکر می‌کردیم موقتی نیست، اما همچنان فکر می‌کنم بهترین فرصت برای جابه‌جایی در ماه‌های آینده است. “اما من همچنین می گویم که بدون شک بزرگترین خطر است که نیست. اگر اینطور نباشد، نتیجه فاجعه بار نه تنها برای سهام بلکه برای اقتصاد است، اگر واقعاً یک قدم باشد.”

خطر تورم به این دلیل است که این چرخه از یک جهت مهم با چرخه های دیگر متفاوت است: سیاستمداران هرگز چیزی نزدیک به این مقدار پول را وارد اقتصاد نکرده اند.

در حالی که روسای جمهور جو بایدن و یلن اصرار دارند که همه محرک های مالی و پولی عامل اصلی تورم نیستند، این استدلال که نزدیک به 10 تریلیون دلار بین کنگره و فدرال رزرو باعث افزایش قیمت ها نشده است برای برخی دشوار است.

اگرچه پولسن معتقد است که شرایط کنونی در سال 2022 محو خواهد شد، اما نگران چیزی است که او آن را “سوء استفاده از سیاست های هماهنگ جهانی” می نامد. در اصل، نکته این است که سیاستمداران برای یک تصویر اقتصادی که به نظر می‌رسد مرحله‌ای طولانی از بحران است، در موقعیت فوق‌العاده‌ای باقی می‌مانند و اگر کارمندان به افزایش گرما ادامه دهند، پتانسیل جوشش را دارد.

با این حال، او همچنین کاهش قیمت کالاها – با محوریت نفت – و همچنین کاهش هزینه‌های حمل‌ونقل و کاهش ازدحام در بنادر را نشانه‌های تشویق‌کننده‌ای می‌داند که تورم، حداقل از نظر تاریخی، موقتی خواهد بود.

پولسن گفت: “اگر سال آینده نه تنها یک شبه پیروزی بر کووید را اعلام کنیم، بلکه آن را بر تورم نیز اعلام کنیم، چه می شود؟”

ظهور نسخه جدید کووید در آفریقای جنوبی هر دو موضوع را پیچیده می کند. حتی پاول، بوش و دیگران در اردوگاه تورم گذرا هستند و می‌گویند که همه‌گیری عامل اصلی فشار قیمت است، بنابراین اگر گزینه جدید به تهدید بزرگ‌تری تبدیل شود، به این معنی است که تورم برای مدت طولانی‌تری بالاتر می‌ماند.

به علاوه، اکثر اقتصاددانان بزرگ متقاعد شده اند که در سال 2022 کاهش قابل توجهی در تورم وجود خواهد داشت.

مارک زندی، اقتصاددان ارشد مودیز آنالیتیکس، چنین احساسی دارد، اگرچه می‌گوید شباهت‌های نزدیکی بین دشواری فعلی و تورم سریع دهه 1970 وجود دارد.

وی از یک سو، امواج این شوک تورمی را هم ناشی از تقاضا و هم ناشی از مشکلات عرضه ناشی از تحریم نفتی آن زمان دانست. اتحادیه‌ها که در قراردادها موفق به مذاکره برای افزایش هزینه‌های زندگی شدند، مارپیچ دستمزدها را نیز تشدید کردند.

یک فدرال رزرو معقول نیز با سهل انگاری تورم و مخالفت با افزایش نرخ بهره که می تواند اقتصاد را کند کند، به مشکلات کمک کرد.

در حالی که امروزه سیاستمداران فدرال رزرو به آرامی در حال سخت گیری هستند، آنها قول داده اند که اگر انتظارات تورمی کاهش یابد، عمل خواهند کرد. اما نگرانی این است که فدرال رزرو خیلی دیر کرده است.

زندی گفت: “مارپیچ دستمزدی که ما در آن زمان تحمل کردیم به دلیل COLA و انفجار انتظارات تورمی بود. آنها بالا رفتند و فدرال رزرو آن را نپذیرفت و به آن پاسخ نداد.” «اگر فرض کنیم هر موجی از ویروس در آینده مخرب تر باشد، بله، فکر می کنم نشانه هایی از اعتدال را خواهیم دید.